YAY! We zijn terug van vakantie en ergens vind ik dat enorm fijn. Gewoon weer mijn eigen huis, bed, bank en wc ( o gosh, i missed you so much ). Back to normal life.
Twee weken hebben wij mogen genieten van onze vakantie in Italië. Hoewel het genieten was, was het op sommige momenten ook hard werken. But first things first…
Hoe ging de reis?
Boven verwachting goed! Alle drie waren ze relaxt waar ik enorm van stond te kijken. Natuurlijk hebben ze in koor wel een paar keer gehuild, maar verder hebben we er echt weinig mee te doen gehad. De voedingen tussendoor verliepen prima. Lev heeft weinig geslapen, een uur vanaf 04.00. Dat was wel te merken, maar eenmaal aangekomen in het hotel waar we een tussenstop hadden hing hij weer de clown uit. Ook in het hotel sliepen ze die nacht alle drie goed, gelukkig.
Op de camping
Eenmaal aangekomen op de camping gingen we eerst naar de familie van mijn vriend. Zij gaan al jaren naar Italië heen en elk jaar staan we verdeeld over dezelfde camping. Iedereen laat elkaar vrij en doet daar zijn eigen ding. Tijdens het opzetten van de caravan, het in en uitpakken van de auto werd er op de kindjes gepast ( héééél fijn).Het was letterlijk bloed zweet en tranen maar ons tweede huisje op wielen stond dan eindelijk gereed. De vakantie kon beginnen!
Ik kon merken dat alle drie mijn kindjes de eerste dagen even de tijd nodig hadden om te wennen, net als wij. Niet even met een deur kunnen smijten of naar boven kunnen lopen, nee we zaten op elkaars lip de komende twee weken.
Lekker samen
De eerste nacht sliepen ze wat onrustig en werden ze alle drie vroeg wakker. ‘HALLO’ riep lev vrolijk om 05.30 met een heerlijke voet tegen mijn neus aangedrukt. Het was even een beetje krapjes maar we konden alle vijf in de caravan slapen. En stiekem vond ik het echt fijn om twee weken zo naast, in mijn ogen, nog steeds mini Lev te mogen slapen. Ik had deze vakantie ook echt nodig om weer een beetje Qtime met hem te hebben.
Het campingbedje gebruikten we overdag als box voor de meisjes. Zo hadden we toch nog onze handen vrij en hoefden ze niet hele dagen in de bak van de wandelwagen te liggen.
Wat ik altijd zo enorm fijn vind aan vakantie is samen ontbijten en dit keer met zijn vijven aan onze campingtafel. Bizar als ik stil sta bij het feit dat we hier vorig jaar met een acht maanden oude baby aan tafel zaten en nu met nog twee baby’s van 15 weken.
Elke ochtend/middag gingen we naar het zwembad. We deden bij de caravan meestal de voeding van 11.00 en daarna konden de beebs in slaap gewiegd worden in de kinderwagen. Door de warmte sliepen ze overdag een stuk beter. Heerlijk om Lev zo te hebben zien genieten! Dat deed mijn mamahart enorm goed. Hij sprong zo van de randen af in het water, niks geen vrees.Papa aan een biertje én meestal schuddend achter de kinderwagen en mama aan een latte of radler, soms even bakkend in de zon of zwemmend met Lev.
Als verassing kwam mijn vader nog een paar dagen in Italië. Ergens vond ik dat wel fijn want ik heb, hoe stom ook, altijd last van een beetje heimwee. We zijn véél uit eten geweest en hebben het er ook echt van genomen. Dat mag ook best vind ik ;)
Mindere dagen
Maar hoe leuk alles ook kon zijn en leek er waren ook mindere dagen. Zo hadden lé boyfriend en ik redelijk wat mot met elkaar over de stomste dingen. Dan waren we het beiden zo zat dat ik dacht ik ga naar huis, joe, je bekijkt het maar. Alle frustratie, vermoeidheid, onenigheden en emoties van de afgelopen maanden kwamen er op vakantie bij ons beiden uit. Misschien net iets meer bij mij aangezien ik zo’n emo-mom ben sinds de tweeling. Ik kan huilen om alles en niets. Maar gelukkig hebben we het ook leuk met elkaar gehad en dat is het belangrijkste.
De beebs en Lev hebben ook wel hun onrustige uurtjes gehad. Ergens voelde ik me bekeken dat ze dan zo hard aan het huilen waren en ik er alles aan deed om ze stil te krijgen. Maar tegelijkertijd dacht ik: Kailey, laat het los. Dan moeten de mensen maar even meegenieten van een vrolijk huilkoor en van een moeder die de hangende apenbalzakken uit haar grannypants zweet. For real. Dan realiseerde ik me weer even hoe het in het begin voelde en huilde ik een potje mee. Daarna weer mijn theezakjes vooruit en gaan met die banaan. We kunnen dit. Dat bewijzen we al vier maanden en huilmomenten horen daar bij.
Verwerken
Iets wat ik thuis eigenlijk nooit meer zo doe is wijn drinken. Maar deze vakantie ging een flesje er met gemak in. Ook heb ik veel nagedacht over de afgelopen maanden, veel stil gestaan over alles wat er is gebeurd en over alles wat nog gaat komen wat betreft de kinderen, werken en het gewone leventje. Ik merk dat het dieper zit en mij het meer raakt en heeft geraakt dan dat ik dacht. Maar komt goed, óóit, i guess.
(Na)genieten
Maar echt, en dit zeg ik eerlijk, twijfel je nog om op vakantie te gaan met baby’s, één, twee drie of meer, doe het! Het is hard werken, soms wat huilen maar ook genieten. Natuurlijk is het spannend, een beetje eng en wat onzeker. Maar het is het zo waard om je kroost te zien genieten.
Ik heb zó onwijs genoten oprecht van onze lieve Lev. Alle fratsen, driftbuiten en schatergelach van hem.
We kunnen terugkijken op een vakantie vol met herinneringen. En nog even nagenieten voordat de vakantie toch echt aan zijn einde komt én ook mijn ‘verlof’. Want over een paar dagen ga ik weer aan het werk. Spannend.
Liefs, Kailey
Volg Kailey op Instagram
Lees ook:
- Mama Kailey blogt voor de Negenmaandenbeurs
